Aleksandra Olejnik z wykształcenia jest muzykiem. Zawodowo realizowała się w roli nauczyciela oraz instruktora. Od lat rozwija swoją działalność muzyczną i charytatywną. Wielokrotnie występowała na wielkich scenach w Łodzi, Pile czy Poznaniu. W swoim portfolio może poszczycić się współpracą z Orkiestrą w Bydgoszczy, czy z Zespołem Tutti e Solo z Poznania.  Prywatnie wałecki anioł, który nasze miasto promuje nie tylko w miastach partnerskich, ale również i w najdalszych zakątkach Indii.

Wieloletnia działalność Pani Estery Naczk-Suskiej jest przykładem ogromnego talentu i zaangażowania. Od 15 lat Pani Estera zajmuje się edukacją w zakresie śpiewu kolejnych pokoleń wokalistów, którzy są najlepszą wizytówką naszego miasta w Polsce. Szeroka działalność artystyczna, nie wyklucza silnego lokalnego patriotyzmu, którym Pani Estera odznacza się na co dzień. W swoich działaniach nie zapomina o Wałczu i wspiera lokalne wydarzenia oprawą artystyczną, tak jak dziś.

Wicemistrz Europy juniorów, czterokrotny Mistrz Polski, Mistrzostwo Europy w Budapeszcie, to tylko kilka z niezliczonych mniejszych i większych osiągnięcia Pana Pawła Januszewskiego, którego całe życie jest związane ze sportem. Od lat jest prezesem Fundacji Wychowanie przez Sport oraz inicjatorem akcji „BiegamBoLubię”. Z dzisiejszej perspektywy nie można sobie wyobrazić Wałeckiego Festiwalu Biegowego i Biegu Filmowego bez postaci Pana Pawła, który jest jego głównym filarem, a także osobą, która cyklicznie przyciąga do Wałcza mnóstwo osób zainteresowanych ideą biegu, co najlepiej wpisuje się w hasło „Wałcz miastem sportu”

Założona w 2006 roku firma Eagle jest niekwestionowanym liderem w zakresie konstrukcji wycinarek laserowych w Polsce, a także jednym z najistotniejszych tego typu przedsiębiorstw na rynku Europejskim. Długoletnia działalność przysporzyła wielu sukcesów, nagród i wyróżnień, które pośrednio wpisują Wałcz w mapę nowoczesnego przemysłu jako centrum innowacji i modernistycznych rozwiązań zarówno produkcyjnych jak i w zakresie kultury organizacyjnej. Szeroka i ciągle powiększająca się baza kontaktów międzynarodowych najlepiej podbudowuje efekt promocji naszego miasta jako miejsca przyjaznego przedsiębiorcom, a firma Eagle nieustannie oprócz promocji naszego miasta, wspiera jego aspiracje rozwojowe.

Dzięki rynkom międzynarodowym i wzroście sprzedaży firma z każdym rokiem zwiększa zatrudnienie tworząc nowe miejsca pracy dla lokalnej społeczności. Od 2020 do chwili obecnej jest to wzrost o prawie 125% (200 osób). Wiąże się to też z promowaniem miasta oraz regionu, dzięki wizytom klientów z całego świata, którzy podczas wizyt w firmie Eagle spędzają w mieście Wałcz kilka dni rozwijając gospodarkę regionu i wspierając lokalnych przedsiębiorców.                                               

Kolejnym działaniem wspierającym rozwój  mieszkańców regionu  jest finansowanie sportu młodzieży. Sponsoringiem zostały objęte wałeckie kluby sportowe Orzeł Wałcz- piłkarskie i kajakarskie. Kandydat poza sportem wspiera również kulturę poprzez dofinansowania do Festiwalu Dwóch Jezior oraz innych wydarzeń kulturalno- społecznych.

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia:

• Diament Miesięcznika Forbes 2019 i 2021 za zajęcie I-go miejsca w kategorii przychodów od 50 do 250 mln złotych 
• Przedsiębiorca Roku Pomorza Zachodniego 2022 w kategorii Duże Przedsiębiorstwo
• Business Center Club - Medal Europejski 2019 I 2022
• Business Center Club - Lider Polskiego Biznesu 2020
• Business Center Club - Ambasador Polskiej Gospodarki 2021 w Kategorii Eksporter 2021 i 2023
• Nagroda Honorowa Laur Powiatu Wałeckiego w kategorii Działalność Gospodarcza 2011
• Złota Korona 2013 za działalność gospodarczą na rzecz miasta Wałcz 
• Nagroda Honorowa Laur Powiatu Wałeckiego w kategorii Działalność Gospodarcza
• Ambasador Miasta Wałcz (2023)
• Róża Promocji za zajęcie III miejsca za najlepsze praktyki w promocji projektów regionalnego programu operacyjnego województwa Zachodniopomorskiego.
  

Michał Kubiak to siatkarz grający na pozycji przyjmującego, reprezentant i kapitan reprezentacji Polski. Olimpijczyk z Londynu 2012 i Rio de Janeiro 2016 oraz Tokio 2020, gdzie wspólnie z kolegami z  reprezentacji zajęli trzykrotnie 5 miejsce. Złoty medalista z mistrzostw świata 2014 i 2018 . Dwukrotny brązowy medalista Mistrzostw Europy w 2011, 2019. Zdobył też dwa srebrne medale w 2011r., 2019r.  i brązowy w 2015 r. w Pucharze Świata. W Lidze Światowej zdobył  złoty medal 2012r. i brązowy medal w 2011r.  W lidze Narodów zdobył brązowy medal w 2019 r. Oprócz sukcesów na hali grał również w w okresie juniorskim w siatkówkę plażową. Wraz ze Zbigniewem Bartmanem zajął 1 miejsce w mistrzostwach Europy oraz 2 pozycję w mistrzostwach świata U- 18. Wychowanek UKS Liliput Wałcz, gdzie stawiał swoje pierwsze kroki pod okiem ojca i trenera  Jarosława Kubiaka, dalej karierę kontynuował w Jokerze Piła, PZU AZS Olsztyn, Volley Padwa, AZS Politechnika Warszawska, Jastrzębskim Węglu, Halkbank Ankara, obecnie gra w japońskim Panasonic Panthers.

Nagrody i wyróżnienia Michała Kubiaka:

   Rok 2011: Debiut Roku 2010 w Plebiscycie Siatkarskie Plusy

   Rok  2013: Najlepszy przyjmujący Memoriału Huberta Jerzego Wagnera

    Rok 2014: Najlepszy atakujący Pucharu Polski

    Rok  2015: Najlepszy przyjmujący Ligi Światowej

    Rok 2015: MVP Memoriału Huberta Jerzego Wagnera

    Rok 2015: Najlepszy Polski siatkarz w X Plebiscycie Strefa Siatkówki

    Rok 2016: Najlepszy przyjmujący tureckiej Efeler Ligi

    Rok 2016: MVP w finale o Mistrzostwo Turcji

    Rok 2016: Najlepszy przyjmujący Memoriału Huberta Jerzego Wagnera

    Rok 2018: MVP w finale o Mistrzostwo Japonii

    Rok 2018: MVP i najlepszy przyjmujący w finale Turnieju Kurowashiki

    Rok 2018: Najlepszy przyjmujący Mistrzostw Świata

    Rok 2019: MVP w finale o Mistrzostwo Japonii

    Rok 2019: Najlepszy przyjmujący Klubowych Mistrzostw Azji

    Rok 2021: Najlepszy przyjmujący turnieju finałowego Ligi Narodów

Odznaczenia:

    Złoty Krzyż Zasługi – 23 października 2014r.

    Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2 października 2018r.

Michał Kubiak to sportowiec, którego zasługi dla miasta, województwa czy kraju są niepodważalne. To sportowiec wielkiej klasy nie tylko jako zawodnik, sportowiec, ale również człowiek. Jego osiągnięcia śledzi cała Polska, a emocje podczas siatkarskich zmagań wśród kibiców wywołują euforię. Pomimo odległości (Michał na co dzień mieszka w Japonii), często wraca do Wałcza. Zawsze wówczas znajduje czas na spotkania z młodzieżą zaczepiając w nich pasję do sportu i determinację do osiągania sukcesów. Michał również chętnie współpracuje z samorządem użyczając swojego wizerunku w kampaniach promujących Wałcz jako miasto sportu i mistrzów świata. Przez ostatnie kilka lat na bilbordach to właśnie jego twarz witał wszystkich wjeżdżających i wyjeżdżających z miasta. W tym roku Wałcz obchodzi 75 - lecie wałeckiego sportu. To dla nas wszystkich ogromne wydarzenie, dlatego też podczas wrześniowej  Gali Sportu chcielibyśmy uhonorować Michała Srebrną Odznaką Gryfa Zachodniopomorskiego.   W tym roku Michał Kubiak  otrzymał od Burmistrza Miasta Wałcz tytuł sportowego rezydenta Miasta Wałcz

Wiktor Głazunow - wychowanek klubu UKS Victoria Wałcz, następnie kontynuował swoją karierę w WTS Orzeł Wałcz. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Kazimierza Wielkiego w Wałczu z Oddziałami Mistrzostwa Sportowego. Wychowanek trenera Bogdana Hertela. Obecnie studiuje na gorzowskiej AWF i na okres studiów został wypożyczony do klubu AZS AWF Gorzów Wielkopolski.

Najważniejsze osiągnięcia Wiktora Głazunowa:

2011

I miejsce C-1 23,5 km Mistrzostwa Europy Juniorów w Maratonie
II miejsce C-2 - 23,5 km Mistrzostwa Europy Juniorów  w Maratonie
I miejsce C-1 - 23,5 km Mistrzostwa Świata Juniorów w Maratonie
II miejsce C-2 23,5 km Mistrzostwa Świata juniorów w Maratonie 

2015

II miejsce C-2 500m Mistrzostwa Świata Seniorów

2016

II miejsce C-1 1000 m Młodzieżowe Mistrzostwa Świata

2017

IV miejsce C-2 1000m Mistrzostwa Europy Seniorów
II miejsce C-4 1000m Mistrzostwa Świata Seniorów
I miejsce C-4 1000m Mistrzostwa Świata Seniorów
I miejsce C-2 500m Puchar Świata Seniorów

2018

V miejsce C-1 500m Puchar Świata Seniorów
VIII miejsce C-2 1000m Puchar Świata Seniorów
III miejsce C-4 1000m Mistrzostwa Europy Seniorów

2019

II miejsce C-1 5000m Puchar Świata Seniorów
I miejsce Short Dystans Mistrzostwa Świata w Maratonie.

2021

VII miejsce C-2 1000m Igrzyska Olimpijskie Tokio 2020
V miejsce  finał B C-1 1000m Igrzyska Olimpijskie Tokio 2020

Wiktor Głazunow to sportowiec, którego zasługi dla miasta, województwa czy kraju są niepodważalne. Pomimo młodego wieku w świecie kajakarstwa jest rozpoznawany i wciąż pnie się na szczeblach kariery zawodowej. Wiktor również chętnie współpracuje z samorządem I aktywnie uczestniczy w życiu miasta.

Stanisław Kopeć (ur. 22 kwietnia 1947 w Szamocinie) – polski polityk, nauczyciel, poseł na Sejm II, III i IV kadencji. Obecnie prezes Zachodniopomorskiej Rady Olimpijskiej. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odznaczenia Polski  w 2012r. Odznaczony tytułem Zasłużony dla Sportu przez Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.

Jako poseł skutecznie wspierał utworzenie Państwowe Wyższej Szkoły Zawodowej w Wałczu, wpisanie do programu rządowego drogi krajowej S10 w tym obwodnicy miasta Wałcz, lobbował modernizację Centralnego Ośrodka Sporu poprzez wybudowanie pływalni, budowę nowoczesnego internatu, czy budowę stadionu lekkoatletycznego. Jako prezes Zachodniopomorskiej Rady Olimpijskiej powołał Wojewódzkie Uroczystości Dni Olimpijczyka. Z inicjatywy Pana Stanisława Kopeć w 2021 roku w Wałczu odbyły się Centralne Uroczystości Dni Olimpijczyka. Aktywnie uczestniczył również w utworzeniu Wałeckiej Alei Gwiazd Sportu, wspierał i uczestniczył w otwarciu wałeckich obiektów sportowych, wielokrotnie inicjował nadanie kółek olimpijskich młodym wałeckim sportowcom oraz wnioskował o nadanie odznaczeń sportowych wałeckim olimpijczykom i działaczom sportowym. Pan Stanisław zawsze dba także o wałecki akcent w wydawnictwach i publikacjach Zachodniopomorskiej Rady Olimpijskiej i wielokrotnie uczestniczy w wałeckich imprezach sportowych. Swoją postawą promuje nie tylko sportowców z naszego miasta ale również i samo miasto.

Małgorzata Glinka jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych siatkarek w historii reprezentacji Polski. 286 – krotną reprezentantką Polski w latach 1996 – 2014, olimpijką, dwukrotna mistrzynią Europy, dwukrotna triumfatorką Ligi Mistrzyń. Była podstawową zawodniczką reprezentacji Polski na Mistrzostwach Europy 1999, Mistrzostwach Europy 2001 i Mistrzostwach Świata 2002. Obecnie Małgorzata Glinka jest członkiem Społecznej Rady Sportu w Ministerstwie  Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.

Fundacja Małgorzaty Glinki od 2017 r. współpracuje intensywnie z wałeckim Uczniowskim Klubem Sportowym Volley organizując w Wałczu wakacyjne obozy szkoleniowe dla dzieci i młodzieży. Łącznie w Wałczu w ciągu 4 lat dzięki Pani Małgosi było 3600 dzieci oraz ok 150 trenerów. Fundacja Małgorzaty Glinki zostawiła w szkołach w Wałczu ponad 500 tys zł. Zaangażowanie Pani Małgorzaty w rozwój wałeckiej siatkówki jest ogromne a przyznanie tytułu Ambasadora Miasta Wałcz uzasadnione. 

Karolina Naja to kajakarka, absolwentka Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Wałczu. Czterokrotna medalistka igrzysk olimpijskich, mistrzyni świata i czterokrotna mistrzyni Europy, dwukrotna brązowa medalistka igrzysk europejskich. Swoją karierę zawodniczą rozpoczynała w Tychach , reprezentując w tym czasie MOSM Tychy. Jednak szybko trafiła do wałeckiej Szkoły Mistrzostwa Sportowego , gdzie jej kariera nabrała tempa. Na Igrzyskach zadebiutowała podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Tam zdobyła brązowy medal w dwójce w parze z Beatą Mikołajczyk. Wystartowała również w czwórce zajmując wówczas czwarte miejsce. Na kolejnych igrzyskach w Rio de Janeiro ponownie sięgnęła w dwójce po brązowy medal wraz z Beatą Mikołajczyk . W czwórce natomiast zajęły wspólnie z koleżankami dziewiąte miejsce.  W br. w Tokio podczas Igrzysk Olimpijskich po raz kolejny Karolina wywalczyła  srebrny medal z Anną Puławską w konkurencji K2 500 m. Potem jeszcze wraz z Justyną Iskrzycką i Heleną Wiśniewską zdobyły brąz na tym samym dystansie. Łączny dorobek Karoliny poza igrzyskami olimpijskimi to 12 medali mistrzostw świata( 1 złoty, 5 srebrnych, 6 brązowych), 2 medale brązowe igrzysk europejskich, 10 medali mistrzostw Europy  (4 złote, 5 srebrnych, 1  brązowy)

Żadna inna polska kajakarka nie może pochwalić się takim dorobkiem.

Obecnie Karolina mieszka w Wałczu, tu założyła rodzinę i tu planuje osiąść na stałe. Bez względu na miejsce urodzenia dla mieszkańców Wałcza stała się Wałczanką, sąsiadka, koleżanką i wałecką Mistrzynią.

Karolina Naja swoimi zwycięstwami rozsławiła nie tylko miasto Wałcz, ale również i Województwo Zachodniopomorskie. Miasto Wałcz wymieniane było na wszystkich kanałach telewizyjnych we wszystkich językach świata. Dokonania Karoliny, a także jej kariera zawodowa są wzorem dla młodych sportowców w osiąganiu celów i realizacji zamierzonych planów. Karolina regularnie, co roku spotyka się z młodzieżą wałeckich szkół, promując sportowa postawę i zachęcając młodych ludzi do aktywnego spędzania czasu. Dzięki jej zaangażowaniu w lokalne życie miasta, młodzież z takich klubów jak Wałeckie Towarzystwo Sportowe Orzeł Wałcz, czy Klub Sportowy VICTORIA, które trenują młodych kajakarzy osiągają ogromne sukcesy na Mistrzostwach Polski oraz Europy. Karolina Naja w krótkim czasie stała się sportową twarzą miasta Wałcz, które od lat promowane jest, jako miasto mistrzów świata i miasto spotu. Karolina bierze również udział w większości sportowych imprez odbywających się w mieście krzewiąc idę olimpizmu i zasad jej towarzyszących jak przyjaźń, solidarność, i fair play wśród młodych ludzi. W tym roku Karolina Naja otrzymała od Burmistrza Miasta Wałcz tytuł sportowego rezydenta Miasta Wałcz.

VICTORIA CYMES Sp. z o.o.  już od 35 lat wytwarza produkty najwyższej jakości, pochodzące z Wałcza. Historia firmy VICTORII CYMES sięga 1981 roku. Od tego czasu z niewielkiej wytwórni stała się  jednym z największych producentów syropów zagęszczonych w Polsce. Obecnie ich oferta obejmuje około 140 produktów, w tym obok syropów , świeże soki, napoje, wody i musztardy. Sukces zawdzięczają wyjątkowej recepturze i najwyższej jakości produktów. Dlatego też, wyroby VICTORII CYMES można znaleźć zarówno w sklepie osiedlowym, jak i w dużych sieciach handlowych.
VICTORIA CYMES zatrudnia około 200 stałych pracowników i współpracowników.

O popularności marki mogą świadczyć liczne nagrody i wyróżnienia, oto niektóre z nich:
1.    Laureat plebiscytu PRODUKT NA MEDAL dwutygodnika PANI DOMU 2013 w kategorii ZDROWIE Z TRADYCJĄ dla soku z czerwonych buraków.
2.    Laureat specjalnego wyróżnienia MŁODA MARKA SUKCESU dla świeżych soków Cymes w III edycji konkursu organizowanego przez gazetę DOBRA MARKA 2013- Jakość, Zaufanie, Renoma w kategorii: syropy smakowe.
3.    Fresh Market Award - Produkt Roku 2013 dla świeżego soku z marchewki za najbardziej innowacyjny produkt w branży owoców i warzyw – Ożarów  Mazowiecki 27 wrzesień 2013 r.
4.    Laureat plebiscytu PRODUKT NA MEDAL dwutygodnika PANI DOMU 2012 w kategorii "Napoje do picia zimne" dla świeżego soku z marchwi.
5.     Laureat XVII edycji Konsumenckiego Konkursu Jakości Produktów "Najlepsze w Polsce" - "The best in Poland" za syropy barmańskie VICTORIA`S
6.    Złoty Medal Międzynarodowych Targów Poznańskich na Międzynarodowych Targach Gastronomii POLAGRA GASTRO 2012 dla naturalnie mętnego soku z czerwonych buraków.
7.    I miejsce w Plebiscycie Produkt Roku DlaZdrowia.pl 2012 w kategorii "produkt spożywczy" dla świeżego soku z marchwi.
8.    I miejsce na etapie wojewódzkim konkursie "Pracodawca organizator pracy bezpiecznej 2011" kategoria od 51-250 zatrudnionych.
9.    Nagroda honorowa za zaangażowanie, wysiłek i pracę włożone w rozwój powiatu Wałeckiego.
10.     I miejsce w Plebiscycie Publiczności na Najlepszy Produkt Diabetologiczny Roku 2009 za sok pomidorowy z serii Smaki Victorii - XIII Ogólnopolskie Sympozjum Diabetologiczne, VII Ogólnopolskie Forum Profilaktyki i Leczenia Otyłości, Toruń 12 września.
11.    Złoty Laur Konsumenta 2008 w kategorii "świeże soki" dla serii produktów "Świeże soki Cymes".
12.    I miejsce w kategorii Branża Spożywcza dla Świeżych soków Cymes w internetowym konkursie „Produkt dla zdrowia 2007".
13.    Honorowy medal "Za zasługi dla Miasta Wałcza" – 27 marca 2007 roku.
14.    Wyróżnienie na Polskiej Wystawie Rolno - Spożywczej w Wilnie.
15.    Wyróżnienie na III Polsko - Niemieckich Targach Pogranicza za najlepszy produkt - zestaw 100% soków pomarańczowych.
16.    Nagroda w kategorii Napoje za świeże soki jednodniowe w Konkursie o     Nagrodę Ministra Gospodarki odbywającym się podczas XI Międzynarodowych Targów Gastronomiczno-Hotelarskich EuroGastro – Warszawa 23.03.2007 r

W ostatnim czasie dzięki firmie VICTORIA CYMES Sp z o.o. w mediach ogólnopolskich zrobiło się głośno o  Pojezierzu wałeckim,  a to za sprawą nagranej przez firmę reklamie, która promuje nasz region pokazując jego piękno i zdrową naturę. Trudno wyobrazić sobie lepsza promocje regionu.

Leszek Jóźwik urodził się 26 maja 1941 roku w miejscowości Dembocha, pow. Turek, woj. wielkopolskie. W marcu 1945 roku przybył do Wałcza, w którym już ojciec pracował jako kolejarz, będąc wcześniej na robotach przymusowych w Strzelinach, koło Tuczna.
W latach 1947 - 1954 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 3 w Wałczu, a w latach 1954 1958 do Technikum Handlowego w Pile. Po krótkim okresie pracy w Powiatowym Związku Gminnych Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w Wałczu, w latach 1961-1963 kończy Studium Nauczycielskie w Kołobrzegu, kierunek historia, i podejmuje pracę nauczyciela w Szkole Podstawowej nr 1 w Wałczu. W roku 1964 przechodzi do pracy na stanowisko kierownika do Szkoły Podstawowej w Strącznie, a od 1965 roku pracuje jako nauczyciel historii w Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Wielkiego w Wałczu. W roku 1969 kończy studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, uzyskując tytuł magistra historii. W roku 1973 zostaje powołany na stanowisko przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej Wałczu, od 1974 na Naczelnika Miasta (burmistrza).W roku 1976 przechodzi do pracy w nowo tworzącym się Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Turystycznym "Noteć" w Pile, obejmując z czasem funkcje dyrektora oddziału tego przedsiębiorstwa w Wałczu. Po likwidacji przedsiębiorstwa w Wałczu, w roku 1979 obejmuje stanowisko dyrektora Domu Kultury w Wałczu, a w latach 1982 - 1988 pełni funkcję dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Pile.
W roku 1988 wraca do pracy w zawodzie nauczyciela w Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Wielkiego w Wałczu. Jednocześnie wykonuje funkcje nauczyciela metodyka w Wojewódzkim Ośrodku Metodycznym w Pile. Aktywnie również działa w Związku Nauczycielstwa Polskiego, pełniąc w nim funkcje wiceprzewodniczącego Rady Okręgu ZNP w Pile, a potem w Szczecinie. Po zmianach organizacji administracyjnej państwa, i powołaniu ponownie powiatów, zostaje radnym powiatu w Wałczu (1998-2002) i jej wiceprzewodniczącym. Z jego inicjatywy zostaje powołany, pierwszy w skali powiatu w Polsce - Powiatowy Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli. W roku 2004 przechodzi na emeryturę.
Za pracę zawodową i społeczną został wyróżniony m. in.:
-    Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski - 2005 r.
-    Złotym Krzyżem Zasługi - 1983 r.
-    Medalem Komisji Edukacji Narodowej - 2000 r.
-    Odznaką "Zasłużony Działacz Kultury" - 1984 r.
-    Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego. Złotą Odznaką "Za zasługi w rozwoju województwa pilskiego" - 1981 r.
-    "Złotą Odznaką Honorową Gryfa Zachodniopomorskiego" - 2006 r.
-     Odznaką "Zasłużony dla miasta Wałcza" - 1985 r.

Historyk - regionalista, związany od 1945 r. emocjonalnie z Wałczem. Z zawodu nauczyciel, działa aktywnie na rzecz społeczności lokalnej. W latach 1978 – 1983 pełnił funkcję prezesa Wałeckiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego „Na Przełaj” w Wałczu. W roku 1996 był inicjatorem powołania Wałeckiego Klubu Miłośników Miasta w Wałczu, którego prezesem jest do chwili obecnej. Klub pod jego kierownictwem aktywnie współpracuje z władzami miasta oraz powiatu, na rzecz pogłębiania i upowszechniania wiedzy historycznej o mieście i regionie oraz związania emocjonalnego mieszkańców z ich „małą Ojczyzną”. Wyrazem tej działalności jest m.in. zrealizowana inicjatywa renowacji zabytkowej auli w miejscowym liceum (Ateny Wałeckie), sfinalizowane działania na rzecz opracowania i wydania monografii powojennej  miasta Wałcza, aktywna praca w społecznym Komitecie Renowacji Nagrobków zasłużonych dla społeczności lokalnej obywateli, prelekcje dotyczące przeszłości miasta. Współtwórca herbu powiatu waleckiego i m. Wałcz. Pod Jego redakcją wydawany jest od 2005 roku rocznik popularno-naukowy „Zeszyty Wałeckie”. Zajmuje się również publicystyką popularno-naukową, będąc autorem lub współautorem wielu samodzielnych wydawnictw i artykułów dotyczących historii regionalnej i turystyki. Niektóre z nich to:
-    Leszek Jóźwik, Zarys dziejów politycznych m. Wałcza do 1772 roku na tle historii Ziemi
Wałeckiej, maszynopis.
-    Leszek Jóźwik, Z dziejów Wałcza w XVI i XVII  wieku, "Rocznik Nadnotecki" nr 5/1973, s. 5-26;
-    Leszek Jóźwik, Powiat wałecki, w: Leksykon oświaty zachodniopomorskiej 1945 - 2005,
Szczecin 2005, s. 1199-1218;
-    Leszek Jóźwik, Władze administracyjne Wałcza i infrastruktura miejska, w: Zarys historii
Wałcza w latach 1945 - 2005, t. I,Piła 2007, s. 13-182;
-    Leszek Jóźwik, Zarys dziejów oświaty na Ziemi Wałeckiej w powojennym 60-leciu (1945 - 2005), "Zeszyty Wałeckie" nr 1/2005, s. 24-74;
-    Leszek Jóźwik, Z kart historii Związku Nauczycielstwa Polskiego w Wałczu w latach
1945 - 2005, "Zeszyty Wałeckie" nr 1/2005,s. 101-136;
-    Leszek Józwik, X-lecie działalności Wałeckiego Klubu Miłośników Miasta, "Zeszyty Wałeckie" nr 2/2006, s. 65-77;
-    Leszek Jóźwik, Odbudowa tradycji starostwa wałeckiego (1999 - 2007), "Zeszyty Wałeckie" nr 3/2007, s. 42-93;
-    Leszek Jóźwik, Sławni Polacy w Wałczu – z wpisów Księgi Honorowej Klubu Inteligencji  "Na Przełaj", "Zeszyty Wałeckie" nr 3/2007, s. 94-127;
-    Leszek Jóźwik, Kilka uwag o początkach Wałcza, jego umocnieniach obronnych i nazwie, "Zeszyty Wałeckie" nr 4/2008, s. 5-32;
-    Leszek Jóźwik, Wałecka Spółdzielnia Mieszkaniowa - jej organizacja i wkład w rozwój
miasta w latach 1960 - 2010, "Zeszyty Wałeckie" nr 5/2009, s. 5-67;
-    Leszek Jóźwik, Symbole powiatu wałeckiego (herb, flaga), "Zeszyty Wałeckie" nr 5/2009,
s. 116-123;
-    Leszek Jóźwik, Wałecki Klub Miłośników Miasta w latach 2004 - 2009, "Zeszyty Wałeckie", nr 5/2009, s. 124-135;
-    Leszek Jóźwik, Wałecka Spółdzielnia Mieszkaniowa Lokatorsko - Własnościowa
w Wałczu. Zarys historii lat 1960-2010, Wałcz 2010;
-    Leszek Jóźwik, Cmentarz Wojenny w Wałczu – zarys historii, "Zeszyty Wałeckie" nr 6/2010, s.51- 72.
-    Leszek Jóźwik, Sprawozdania władz powiatowych i inne dokumenty opisujące sytuację na Ziemi Wałeckiej w pierwszych latach po II wojnie światowej (1945-1946), "Zeszyty Wałeckie", nr 6/2010,s. 73 - 117.
-    Leszek Jóźwik, Wałcz. Wędrówki po mieście i okolicach. (Przewodnik z mapkami tras),  Wałcz 2010. Nagrodzony na Targach Turystycznych w Poznaniu, w konkursie ogólnopolskim organizowanym przez dwutygodnik "Wiadomości Turystyczne".
-    Leszek Jóźwik, Przebieg dróg, budownictwo  i rozwój przestrzenny Wałcza, źródłem
historycznym do dziejów miasta, "Zeszyty Wałeckie" nr 7/2011, s. 5 - 110.
-    Leszek Jóźwik, Spory i napady graniczne, rozboje, waśnie, konflikty społeczne
i religijne w Wałczu oraz w innych miejscowościach Ziemi Wałeckiej (XIV-XVIII w.), "Zeszyty Wałeckie" nr 8/2012, s. 5-35.
-    Leszek Jóźwik, album "Wałcz dawniej i dzisiaj", stron 286, zdjęć 683, Wałcz 2014 r.

Swoją aktywnością życiową i zawodową udowodnił jak wiele można zrobić dla miasta, mieszkańców.

Krzysztof Głowacki urodził się w Wałczu. Tu się wychowywał, uczęszczała do szkoły i rozpoczynał uprawianie sportu. Pierwszą dyscypliną, z jaką się związał było kajakarstwo. Po pewnym czasie zaczął uprawiać boks i pozostał mu wierny do dziś. Od samego początku był wyróżniającym się zawodnikiem umiejętnie łącząc talent i wytężoną pracę treningową. Po kilku latach okazało się, że robił to też z bardzo pozytywnym skutkiem. Zdobywał tytuły i trofea na ringach regionu i w rywalizacji ogólnopolskiej. Trafił do kadry narodowej.

Początki na zawodowym ringu i droga na szczyt

Głowacki zadebiutował na zawodowym ringu zadebiutował podczas gali boksu zawodowego, która odbyła się w hotelu "U Pietrzaków" w podwarszawskiej Zielonce. Po sześciu rundach, pokonał na punkty rodaka Mariusza Radziszewskiego.

7 listopada 2008 na gali w swojej trzeciej walce zmierzył się z Polakiem Dariuszem Ballą. Odbyła się ona w kopalni soli w Wieliczce. Głowacki wygrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie. Było to jego pierwsze zwycięstwo przed czasem.

Swój pierwszy pas na zawodowym ringu zdobył 20 września 2009. Głowacki zdobył wówczas wakujący pas International mało znaczącej w świecie boksu organizacji BBU, pokonując po sześciu rundach Łukasza Rusiewicza.

20 grudnia 2009 w 3 rundzie pokonał przez techniczny nokaut, byłego rywala Tomasza Adamka, Josipa Jalusicia.

2 kwietnia 2011 Głowacki stoczył pierwszą walkę po operacji łokcia z Levanem Jomardashvilim. Po trzeciej rundzie Gruzin został poddany przez narożnik.

Swój drugi pas w karierze zdobył 18 sierpnia 2011. Głowacki zwyciężył wówczas w walce z Czechem Romanem Kracikiem. Stawką pojedynku był wakujący pas Międzynarodowego Mistrza Polski. Polak pokonał Czecha przez nokaut techniczny w dziewiątej rundzie.

17 marca 2012 Krzysztof Głowacki pokonał po sześciu rundach jednogłośnie na punkty Ismaila Abdoula.

18 sierpnia 2012 Głowacki pokonał w szóstej rundzie przez techniczny nokaut Meksykanina Felipe Romero. Była to pierwsza obrona tytułu Międzynarodowego Mistrza Polski w kategorii junior ciężkiej. Stawką pojedynku był także wakujący pas WBO Inter-Continental.

17 listopada 2012 Głowacki po raz pierwszy obronił pas WBO Inter-Continental. Na gali w warszawskim Hilton Warsaw Hotel and Convention Centre pokonał poprzez nokaut w jedenastej rundzie Brytyjczyka Matty'ego Askina.

Po walce z Askinem Głowacki stoczył dwie walki rankingowe na krótszych, ośmiorundowych dystansach. Pierwszym rywalem Głowackiego był bokser pochodzący z Gabonu, Taylor Mabika. Polak zmierzył się z nim 20 kwietnia 2013 na gali odbywającej się w rzeszowskiej hali Podpromie. Walka zakończyła się jednogłośnym zwycięstwem na punkty Głowackiego w stosunku 78:73, 80:72 i 78:73. Drugim rywalem Główki był Jamajczyk Richard Hall, były mistrz świata federacji WBA w wadze półciężkiej. 19 października 2013 na gali zorganizowanej w kopalni soli Wieliczka, Głowacki pokonał po trzech rundach przez techniczny nokaut Jamajczyka.

14 grudnia 2013 Głowacki po raz drugi obronił pas WBO Inter-Continental. Na gali w rodzinnym Wałczu pokonał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie Niemca Varola Vekiloglu.

28 czerwca 2014 w Rzeszowie pokonał jednogłośnie na punkty (80:74, 79:74 i 80:72) Belga Ismaila Abdoula (54-28-2), w rewanżowym ośmiorundowym pojedynku.

18 października 2014 po raz trzeci obronił pas WBO Inter-Continental. W walce wieczoru na gali zorganizowanej Nowym Dworze Mazowieckim pokonał przez techniczny nokaut w piątej rundzie Francuza Thierry'ego Karla.

31 stycznia 2015 na gali Wojak Boxing Night w Toruniu Głowacki zmierzył się z Albańczykiem Nurim Seferim (36-6-0) w eliminatorze do tytułu mistrza świata federacji WBO. Po dwunastu rundach wygrywając jednogłośnie na punkty 118:110, 118:110 i 120:108.

Zdobycie tytułu mistrza świata WBO i jego utrata

14 sierpnia 2015 na gali w Prudential Center w Newark pokonał przez nokaut w jedenastej rundzie broniącego pasa po raz czternasty Marco Hucka i zdobył pas mistrza świata federacji WBO. Polak w szóstej rundzie leżał na macie, podniósł się i przetrwał ją. Podjął dalszą walkę, nie ustępując prowadzącemu nieznacznie na punkty niemieckiemu mistrzowi, i znokautował go w jedenastej rundzie. Głowacki przegrywał u wszystkich sędziów (u jednego jednym punktem, a u dwóch pozostałych trzema).

Pierwsza walkę w obronie tytułu stoczył 16 kwietnia 2016 na nowojorskim Brooklynie. Jego rywalem był Amerykanin Steve Cunningham(28-7-1, 13 KO), który w przeszłości był dwukrotnie mistrzem świata federacji IBF w wadze junior ciężkiej. Polak wygrał pojedynek jednogłośnie na punkty 116:108 i dwukrotnie 115:109. Ponadto Cunningham w przeciągu walki aż cztery razy padał na deski (dwa razy w drugiej rundzie oraz po jednym razie w dziesiątej i dwunastej rundzie).

W drugiej obronie tytułu zmierzył się z Ołeksandrem Usykiem. Walka odbyła się 17 września 2016 podczas gali w gdańskiej Ergo Arenie. Głowacki przegrał z Ukraińcem.

W ostatnich latach dzięki Krzysztofowi Głowackiemu w mediach ogólnopolskich zrobiło się głośno o Wałczu. Pomimo światowej sławy Głowacki zawsze podkreśla swoje pochodzenie i zawsze z dumą mówi o mieście w którym mieszka, żyje i trenuje. Dzięki swojej postawie buduje pozytywny wizerunek naszego miasta a do wałeckiej młodzieży  kieruje przesłanie, że nawet pochodząc z małego miasta mogą spełniać swoje marzenia i sięgać po nieosiągalne.

Wielka kariera sportowa rozpoczęła się w czasie służby wojskowej, kiedy występował w „Legii" Warszawa oraz „Zawiszy" Bydgoszcz. Powołany do kadry narodowej z Wałczem związał całe swoje młode sportowe życie w latach 50-tych i 60-tych, kiedy trenował w Ośrodku Sportowym na „Bukowinie". Był czołową postacią WUNDERTEAMU, słynnej drużyny lekkoatletycznej, która w tym czasie tworzyła się w Wałczu. Tu przygotowywał się do największych imprez sportowych na świecie. W bogatej historii polskiego sportu był doskonałym następcą legendarnego Janusza Kusocińskiego. Zdzisław Krzyszkowiak jako drugi polski długodystansowiec zdobył złoty medal olimpijski. W 1960 roku na olimpiadzie w Rzymie triumfował w biegu na 3000 metrów z przeszkodami. Bił rekordy Polski, Europy i świata na długich dystansach. 10 sierpnia 1961 roku w Wałczu w biegu na 3000 metrów z przeszkodami, ustanowił rekord świata wynikiem 8.30,4 minut.
W 1958 roku na dwóch dystansach 5000 m i 1000 m zdobył tytuły mistrza Europy na zawodach w Sztokholmie. W tym samym roku został uznany za najlepszego zawodnika świata. W swej długiej i pełnej sukcesów karierze sportowej 140 razy mijał linię mety jako zwycięzca. W ciągu 15 lat występów na arenach całego świata startował 73 razy. Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem WKS „Zawisza" oraz Kadry Narodowej PZLA. Ukończył studia trenerskie. W tym czasie prowadził jedną z najlepszych grup średnio- i długodystansowców w Polsce. Uzyskał najlepszą klasę trenerską – trenera klasy mistrzowskiej. Był członkiem Zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego.
W 2000 roku ukazała się książka pt. „Niezapomniane przeżycia" autorstwa Zdzisława Krzyszkowiaka, w której wiele miejsca poświęcił Wałczowi.

Zmarł: marzec 2003 roku.

Przewodniczący Komietu „Geuenmiden Helst Polen". Bardzo zaangażowany w działalność charytatywną, polegającą na niesieniu pomocy mieszkańcom Wałcza. Jest to współpraca niesformalizowana, bezinteresowna. Organizacja ta przywozi na swój koszt ogromne ilości darów w postaci żywności, odzieży używanej, środków czystości, sprzętu domowego, itd. Ze sprzedaży części tych darów Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej pozyskuje dodatkowe środki na ponadplanowe udzielanie pomocy wielu dzieciom, rodzinom i osobom samotnym z Wałcza.

Uczył nauczycielem języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Wielkiego, w latach 1954-1977. Należał do grona najbardziej cenionych i lubianych przez młodzież pedagogów. Wychował wielu znakomitych absolwentów Aten Wałeckich. Był inicjatorem i wieloletnim organizatorem Rajdu Szlakami Wału Pomorskiego oraz Zjazdów Absolwentów Aten Wałeckich.
W związku z tym opracował wiele materiałów, które utrwaliły sławę tej szkoły w całej Polsce.
W 1977 roku przeprowadził się do Torunia. Pełniąc ważną funkcję w Książnicy Toruńskiej, skrupulatnie gromadził i opracowywał literaturę związaną z Wałczem, z Ziemią Wałecką. W latach 1995-1998 dokonał olbrzymim wysiłkiem napisania i wydania monografii Aten Wałeckich. Takie prace piszą całe zespoły autorów. Pan Ludwik Bąk stworzył 600 stronicowe dzieło sam i za symboliczne wynagrodzenie, a właściwie za zwrot poniesionych kosztów. W roku 1999 ukazała się kolejna, obszerna publikacja, ukazująca historię, kulturę i obyczajowość mieszkańców Wałcza i Ziemi Wałeckiej w XVI-XVIII wieku. W ten sposób nasze miasto otrzymało dwie bardzo cenne publikacje, które trafiły do wielu bibliotek i znaczących osobistości promując świetnie Wałcz.
Zmarł 17 lipca 2007 roku

Lekarz chirurg - 35 lat swego życia, wiedzy i umiejętności poświęcił niesieniu pomocy chorym i cierpiącym mieszkańcom Wałcza. Przez wiele lat kierował Szpitalem Rejonowym, organizował poszczególne oddziały, rozwijał publiczna służbę zdrowia. W uznaniu niepospolitych umiejętności powierzono Mu funkcję ordynatora oddziału chirurgicznego.
Wychował kilka pokoleń chirurgów i sprawił, że oddział ten cieszy się dobrą sławą w województwie. Nigdy nie żałował czasu i energii dla swoich pacjentów, a służył im łącznie 42 lata. Po zakończeniu kariery zawodowej powrócił do Gorzowa Wielkopolskiego, skąd po studiach medycznych przybył do Wałcza.

Proboszcz Parafii p.w. św. Antoniego w Wałczu (O. Augustyn) z Klasztoru OO.Kapucynów. Poprzez osobiste zaangażowanie przyczynił się do nawiązania przyjacielskich stosunków pomiędzy miastami Wałcz-Werne. Jego wsparcie duchowe i moralne dla członków Rady, którym przyszło pracować w dość trudnych i złożonych warunkach było tak duże, że zasłużyło na uznanie.

Zmarł we wrześniu 2004 roku.

Wieloletni  Burmistrz Werne, po raz pierwszy pojawił się w Wałczu w 1987 roku, czyli przed dwudziestu laty. Wówczas już od pięciu lat trwały kontakty między naszymi miastami, nawiązane między klasztorami ojców kapucynów z Werne i Wałcza i transporty charytatywnej pomocy z Werne. Jego wkład w rozwój kontaktów między naszymi miastami jest wyjątkowo duży. Ten obdarzony szczególną charyzmą człowiek sprawił, że współpracę rozpoczęły liczne organizacje, urzędy, instytucje. Patronował też nawiązywanym przyjaźniom. W 1992 i 1993 roku podpisał akty partnerstwa między naszymi miastami. W uznaniu jego zaangażowania w różnorodne działania wzbogacające to partnerstwo i akcje pomocowe w 1995 roku w Bydgoszczy, Wilhelm Lulf został uhonorowany tytułem „Przyjaciel Polski".

Kierownik aktywnych członków Deutsches Rotes Kreuz Ortsverein Werne. W październiku 1992 roku Niemiecki Czerwony Krzyż nawiązał kontakty z władzami Wałcza, dwa miesiące później Pan Albert Beyer przyjechał z pierwszym transportem darów dla Szpitala Powiatowego w Wałczu. Wówczas też miało miejsce pierwsze spotkanie członków obu organizacji – Polskiego i Niemieckiego Czerwonego Krzyża. W okresie od grudnia 1992 roku do listopada 2005 roku Niemiecki Czerwony Krzyż zorganizował i przywiózł do Wałcza 40 transportów z darami.. Wszystkie transporty przygotowane zostały pod kierownictwem Alberta Beyera. Dzięki jego zaangażowaniu i postawie nawiązana została współpraca pomiędzy Niemieckim Czerwonym Krzyżem w Werne oraz Zarządem Rejonowego Polskiego Czerwonego Krzyża w Wałczu, której uhonorowaniem było podpisanie w dniu 14 maja 1996 roku umowy partnerskiej pomiędzy tymi dwiema organizacjami. Współpraca zaowocowała między innymi wymianą młodzieży z Wałcza i Werne oraz wspólnie podejmowanymi przedsięwzięciami.